Zonder ook maar één moment in de slachtofferrol te kruipen, laat deze schrijfster haar meest kwetsbare kant zien. Poëzie vol levensritme geschreven geschreven vanuit de liefde van het misbruikte kind voor zichzelf en de wereld.

Deze bundel verdient een plek in de volle zon. De impact van seksueel misbruik weet je hierin helder te belichten. Op helende wijze schrijf je over dit thema. In het gedicht ‘Dag verdriet’ ga je het verdriet niet uit de weg. Je nodigt verdriet uit en geeft het de ruimte. Vanuit dit perspectief heeft elk gedicht, hoe beladen ook, een sprankje hoop in zich.

De gedichten in deze bundel maken diepe indruk. Hierdoor begrijp je pas echt welke invloed seksueel misbruik heeft en houdt.

Wat me vooral opvalt in je werk is de zuiverheid en oprechtheid, twee eigenschappen, bijzonder in onze tijd waarin deze deugden al meer dan honderd jaar niet populair zijn, of te moeilijk of allebei. Het brengt bij mij een vreemd soort vrede teweeg: een kindlijke eenvoud zonder bijbedoeling.

Openhartig en eerlijk geeft Ingrid ons een kijkje in haar weg terug naar het licht. Ze neemt ons mee door donkere dalen, langs kolkende rivieren op zoek naar de zon. De weg die ze gaat wordt soms met hele kleine stapjes bewandeld, soms met een enorme sprong, niet alleen vooruit maar ook achteruit. De gevolgen van seksueel misbruik, ook al was het eenmalig, zijn levenslang. Dankjewel Ingrid dat je dit met ons wil delen.