Vanmorgen had ik een oefen coachingsgesprek met iemand van de Life Coachingsopleiding die ik nu volg. Eigenlijk was het geen coachingsgesprek, maar iets anders, waarvan ik de naam nog niet goed weet. Een erg waardevol gesprek was het. Diegene met wie ik de gesprekken oefen is ook een coach in opleiding.
Het fijne was dat ik zonder dat ik er erg in had, mijn talent voor ‘ruimte geven en Zijn’ gebruikte. Dat lukt overigens niet altijd, dan kan ik ook verdwalen in wat iemand vertelt in plaats van gerichte vragen durven stellen en hoofd- van bijzaken onderscheiden. Vandaag lukte dat inzetten van een van mijn talenten heel erg goed. De persoon tegenover mij kon heel mooi en goed reflecteren op zijn gedrag en zijn gevoelens benoemen. Dat zou hij echter niet goed kunnen als ik hem steeds onderbrak of hem het gevoel gaf dat hij niet kwetsbaar mocht zijn in wat hij wel en niet wilde delen.
Ik heb tijdens zijn verhaal een aantal keren aangegeven hoe het bij mij binnenkwam en gaf ook toe dat ik even niet wist hoe ik moest reageren. Ik complimenteerde hem met zijn kwetsbaarheid en zijn duidelijke bewustzijn van zijn gedrag en gevoelens. Dat vinden heel veel mensen moeilijk. Hij had hierin al zoveel geleerd blijkbaar en ik mocht even meegenieten van die reis. Hij maakte zelf een mooie conclusie aan het eind die ik wel kon waarderen: dit was geen coachingsgesprek maar wel een erg waardevol gesprek.
Waarom ik dit nu deel en waarom de titel van dit blog ‘Liever echt dan perfect’?
Het lijkt zo makkelijk om te doen zoals je altijd deed, te verdwalen in het onderdrukken van je emoties en gevoelens, te zeggen dat het goed met je gaat zonder echt te durven kijken naar jezelf en je pijnpunten. Je groeipunten te vieren en ook: je mislukkingen te vieren.
Vandaag vierde ik in ieder geval een heleboel succes: het succes van de ander zien in wat hij wil delen en het succes in durven kwetsbaar zijn en de ander in zijn waarde laten bij alles wat hij ervaart en vertelt. Ik weet in ieder geval zeker dat als ik de volgende keer gecoacht wordt door hem dat hij die ruimte ook aan mij biedt om kwetsbaar te zijn. Dat besef is heel fijn.
Ik ben liever echt dan perfect! En jij?! Welke keuze maak jij hierin?
