Als kind had ik een knuffel (niet die van de foto). Die troostte mij als ik me verdrietig voelde of eenzaam. Tegenwoordig heb ik er nog 1 in bezit. Die ik overigens niet echt gebruik. Want eigenlijk is de fijnste manier geen knuffel, maar een arm om je heen en een luisterend oor. In tijden van corona is dat extra lastig.
Daarover heb ik een vlog gemaakt. Die te zien zal zijn in de online tentoonstelling ‘Ik kom tevoorschijn’ vanaf morgen 1 november. De tentoonstelling duurt de hele maand november. Deze tentoonstelling is georganiseerd door stichting Kunst uit Geweld en laat zien hoe overlevers van seksueel geweld omgaan met de isolatie in coronatijd en wat dat met hen doet. Ze uiten dit via kunst.
Kijk je ook mee en laat jij je raken?
Tentoonstelling ‘Ik kom tevoorschijn’
