Uit: De jongen, de mol, de vos en het paard. Charlie Mackesy
‘Wat is het moedigste dat je ooit hebt gezegd?’ vroeg de jongen.
‘Help.’ antwoordde het paard.
Soms krijg je wel eens een examen op je pad. Om te zien of alles wat je ervoor geleerd hebt en doorgemaakt wel is blijven hangen. Om te kijken waar je nu staat.
Wat de balans is. Welke delen in jezelf al genoeg licht hebben ontvangen en welke delen nog donker zijn. Om daar vervolgens ook je licht op te schijnen.
Een oefening in kwetsbaarheid. Eigenlijk een oefening in hulp durven vragen. Omdat ik durf toe te geven dat het nodig is. Ik heb best lang gedacht: dat kan ik wel alleen. Voor een groot deel is dat waar. Maar voor een ander deel is het zo waardevol als je een spiegel aangereikt krijgt om in te kijken. En soms vergeet ik dat ik om hulp mag vragen als ik iets moeilijk vind.
Dus had ik de moed om ‘help me’ te zeggen. Twee woorden met grote impact, voor mij, omdat ik nog mag leren zoveel van mezelf te houden dat het mag. Ik mag kwetsbaar zijn. Ik mag om hulp vragen. Ondanks oude angst en spanning. Zodat ik weer een stap durf te doen. In delen, in verbinding maken met een ander. Omdat daarin een grote kracht schuilt: toegeven dat Samen veel fijner is en delen al voor de helft de oplossing van de vraag uit het examen is.
Tegen wie durf jij kwetsbaar te zijn?
