Laatst vroeg iemand die ik ken die mijn boek had gekocht: is het helend voor je geweest om dit te doen?
Daar moest ik even over nadenken. Ik had me niet zo gerealiseerd of voorgesteld wat het effect van het uitbrengen zou zijn op mezelf.
Maar nu weet ik het antwoord: het voelt inderdaad helend. Mijn woorden zijn de wereld in en dat is precies zoals het moet zijn. Dat klinkt misschien arrogant, maar zo voelt het voor mij.
Dat wilde overigens niet zeggen dat er na het uitbrengen geen momenten waren van terughoudendheid of angst, maar later waren die er in ieder geval niet meer en ze zijn er nu ook niet.
Ik realiseerde me later ook dat het niet meer moeilijk is om te gaan staan in de schijnwerper en toe te geven: ik ben een ervaringsdeskundige. Of om een gedicht uit mijn bundel voor te dragen.
Ik voel geen angst of schaamte meer of mezelf willen verbergen. Nee, ik sta er gewoon alsof ik nooit anders zou hebben gedaan. Ik heb dat laatste overigens nog niet in de praktijk gebracht (het voorlezen van een gedicht uit mijn bundel), maar dat hoop ik in 2018 wel te gaan doen. Ik heb er wel gestaan, in die schijnwerper, en gevoeld: dit is helemaal goed. En een gedicht voorgedragen, alleen was dat een andere dan die uit mijn bundel. Dat had andere redenen op dat moment dan dat ik het niet durfde om het voor te dragen. Ik hoop daarvoor dus over niet al te lange tijd nog een of meerdere kansen te krijgen.
Ergens is er vanbinnen dus iets veranderd en dat is een heerlijke conclusie voor mezelf: dus zo voelt het om heel te zijn en om uit te dragen waar je voor staat!
In dit geval het diepste uit mezelf te delen omdat dat zo moest zijn. Dat dat mijn taak is en ik die nu volbracht heb door tot hier te komen, vanuit hele diepe dalen en bergen. En nu mijn gedichtenbundel aan de wereld te geven.
In de hoop anderen te inspireren bij henzelf te voelen en te kijken, wat raakt mij hierin en waarin kan ik voor mezelf zorgen? Machtsmisbruik is overal in allerlei vele vormen. Dat is wel gebleken uit de vele #metoo verhalen.
De bundel, mijn verhaal, is er in ieder geval. Nu nog de presentatievorm vinden om het met de wereld te delen. En ik zou graag bovendien mijn ervaringsdeskundigheid (naast dit blog) op een voor mij passende manier in zetten. Dat zijn mijn wensen voor 2018.
Ik wens alle lezers een goede afsluiting van 2017 toe en tot zien in het nieuwe jaar. Welke wens neem jij mee voor 2018?
Dus ja: het is heel helend om in de zon te staan! Kom je erbij staan?
