Ik ben tegenwoordig actief op kleine schaal op instagram. Je ziet de foto’s aan de rechterkant van mijn blog staan. Een bewuste keuze. Daarin komen mijn liefde voor tekst en beeld samen. En het is ook een middel zodat meer mensen mijn blog kunnen lezen.
Zo heb ik laatst mn blog op linkedin genoemd met dezelfde achterliggende gedachte: ik mag krachtig zijn en duidelijk maken dat dit stuk onderdeel is van mijn levensverhaal.
Dit alles om mijn verhaal te eren. Mijn droom om anderen met mijn verhaal te inspireren. En daarin hoef ik niet terughoudend te zijn of dramatisch over te doen. Niet als in, kijk mij eens zielig zijn. Nee, het is juist een daad van kracht en mezelf mogen zijn. Laten zien welk schrijftalent ik in huis heb.
Dat talent laten zien deed ik laatst ook in een gesprek over je talent inzetten en uitdragen. Ik had er bewust voor gekozen om ook mn blog op mn CV te vermelden. Het onderwerp van gesprek was namelijk mn CV en mn gevoel voor taal en (schrijf)talenten. Er was een moment van wat zou die ander nu denken? Maar dat kon ik voelen en er daarna voor kiezen me daar niets van aan te trekken.
Ik kon op dat moment nog niet helemaal voelen en uitdragen wat ik nu precies met die blog op mijn CV benoemen wilde. Dat komt misschien wel in een vervolggesprek. Vertellen over het hebben van een droom. Over het belang van kwetsbaar zijn. Dat was ik immers tijdens dat gesprek. Stap voor stap volg ik mezelf. Steeds weer een stap zetten om mijn verhaal te eren.
Eigenlijk is dat dus een uiting van Ik ben groots zijn.
