Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste van het land?
Gister ging ik iets doen wat heel ongewoon voor mij is. Ik ging een kleurenanalyse doen. Dan kijk je welke kleuren bij je passen, zodat je daarop je kledingkeuze kan aanpassen. Ik schreef al eerder dat ik mezelf niet mooi vond vroeger.
Dan kan iemand je honderd keer zeggen dat dat wel zo is, je gelooft het niet. Ik wilde (een beetje) onzichtbaar zijn. Dat was onder andere makkelijk door niets te geven om kleding en uiterlijk. Ze moeten me maar nemen zoals ik ben, was mijn oude overtuiging. Daar zat een gevoel van pijn onder wat ik niet wilde voelen.
Het niet veel kleding willen hebben heeft trouwens deels ook een andere reden. Ik vind het niet nodig om er veel van te hebben uit het oogpunt van duurzaamheid. Maar van oorsprong werd mijn gebrek aan interesse in kleding en mezelf mooi maken ingegeven door een gevoel van minderwaardigheid.
De workshop was geweldig leuk! Dat je voor een spiegel wordt gezet en jezelf dus steeds kunt zien. En steeds mag je zien en ervaren of de ene gekleurde sjaal je mooier staat dan een andere. Dat was soms nog best lastig om te kiezen, maar er werd wel gelijk duidelijk gemaakt: dit is geen beoordeling, het is jouw mening en dat is okee. Je mag het ook een keer eens niet weten. Dat laatste was bij mij niet het geval. De eerste keer voelde nog onwennig om te kiezen. Hoe beoordeel ik dan welke kleur me mooier staat? De mevrouw die de workshop gaf, legde uit waar ze op let: je kaaklijn, de kleur van je ogen, de lijntjes om je mond. En dus of de kleur in zijn geheel je gezicht naar voren haalt of dat juist niet doet. Na het eerste gevoel van onwennigheid, werd het daarna steeds gemakkelijker om te kiezen. Er bleven al snel twee types (van de 4) over, waarna ook weer redelijk snel duidelijk werd dat het toch echt zo is: ik ben een lente type. Dat is een type met vrolijke redelijk felle kleuren. Nu ga ik niet meer zonder mijn kleurenwaaier van het lente type winkelen. Zo is kleding kopen ineens veel leuker geworden! En inderdaad weer een bevestiging voor mezelf: dat ben ik waard. Ik mag gezien worden in kleding die bij me past.
