De reis gaat verder. Op mijn weg naar herstel en het helen van mijn lijf kom ik steeds weer nieuwe dingen tegen die me verder brengen. Een nieuwe mogelijkheid op mijn pad om ‘ja’ tegen te zeggen. ‘Ja’ zeggen tegen oude dingen die me niet meer dienen los te laten en te ontdekken hoe ik mijn leven in wil richten.
Onlangs heb ik ‘ja’ gezegd tegen het volgen van een online cursus ‘Finding your soul purpose’. In deze cursus leer je in 8 weken ontdekken wat je zielsbestemming is. Voor diegenen die dat vaag of zweverig vinden klinken: dat is hetzelfde als weten wat je passie is en die leven.
In deze cursus doe je elke dag een opdracht. Een van de opdrachten gaat over oordelen en overtuigingen. Je onderzoekt in hoeverre je over jezelf of anderen oordeelt en welke oordelen dat zijn. Je zoekt een antwoord op de vraag ‘Wat geloof je ten diepste over jezelf?’
In mijn geval is de overtuiging heel eenvoudig te formuleren als ‘Ik mag er niet zijn’. Dat was de boodschap die diegene die mij seksueel misbruikte mij onbewust gaf. Vanaf dat moment was dat de boodschap die ik elke dag met me meedroeg. Die ik ook leefde, door niet te vertellen wat er in me omging. Door een dikke muur om me heen te bouwen. Door mensen niet dichtbij te laten komen. Door niet om hulp te vragen en alles alleen te doen.
Een gedicht dat ik schreef toen ik 17 was, gaat hierover. Het gaat over hoe het was en hoe het nu is.
Metamorfose
raak me niet aan
ik ben het niet waard
zie me niet staan
ik ben niet mooi genoeg
vergeet mij gauw
ik ben maar ik
Ik pas niet in deze wereld
bekijk me maar
ik laat het toe
zie mijn lach
ik schenk je hem
raak me aan
ik ben niet meer bang
Ik mag in deze wereld leven
En zó is het!
